ข้อสามของการเปิดร้านอาหาร.. ดำเนินงานการคลังแยกให้เป็นส่วนสัด บางร้านขายดี๊ดี แต่ขายเสร็จนับเงินได้ดอกผลน้อยมากเพราะเหตุอะไร จะมองว่าหุ้นส่วนต่างๆ เขาควรมีฝ่ายการคลังหรือไม่?

ฝ่ายนี้เด่นต่อกองกลางถ้าจะเปิดร้านอาหารแน่ๆเพราะถึงขายได้มากเท่าใดแต่เรียกเช็คบิลมิได้ไม่ก็นำสตางค์ไปใช้ในด้านอื่นๆ ที่ไม่สร้างเงินกำไรหุ้นส่วนคงจะอยู่มิรอด

สำหรับเปิดร้านอาหารขนาดเล็ก นี่คือปมปัญหาโลกแตก ถ้าคุณไร้กฎเกณฑ์วินัยการเงิน หัดทำงบบัญชีไม่ยุ่งยาก แบบที่เราเคยชินศึกษาตอนเด็กๆ มียอดสองฝั่งรายได้พร้อมทั้งค่าใช้สอย หักลบกันคือเงินกำไร เราจะรู้สึกเลยว่า เราจับจ่ายใช้สอยในเรื่องมิจำเป็นหรือเปล่า

บางคนจัดจำหน่ายไปซื้อโน่นซื้อนี่มารับประทานก็ตามใจปาก ขายได้ยิ่สิบซื้อร้อย เห็นสลากกินแบ่งมาขายซื้อเลขชุดหมายมุ่งรวย ซื้อหาซิกาแรต เบียร์ ขายเสร็จสิ้นแวะพากันไปทานเอ็มเค ซื้อโน่นซื้อนี่ในห้าง นี่เรียกว่าปราศจากกฎข้อบังคับในการคลัง ขายดิบขายดีแต่ปราศจากวันร่ำรวย!

การโฆษณาป่าวประกาศสำหรับภัตตาคารขนาดย่อม จะให้ทานฟรีวันเปิดร้านอาหาร จ่าย 10 แถม 1 กระไรก็ว่ากันไป อย่าพยายามสร้างปรปักษ์ถึงแม้จะคือร้านค้าฝ่ายตรงข้าม เพราะเรามาขายสินค้าไม่ได้มาก่อเรื่องขึ้นเข้ากับใคร เบิกบานพูดเก่งช่างคุย หลักเจ๊กเขาว่า “อมยิ้มมิเป็น…อย่านึกเปิดร้านอาหารปล่อยของ” ฉะนั้น ยิ้มแฉ่งเข้าไว้เถอะไม่เสียเงินมีแต่ได้สตางค์..เชื่อสิ